Sene 1969 sonbahardır, zaman gelişti bizim çocuk artık bir delikanlıdır, kafasına bir esinti okuyacağım mele olacağımda ne olacak, her köye artık maaşlı meleler geliyor, benim tahsilim yok burada ekmek kalmadı galiba, medresede okumayı orda bitirir.

     Bu durum iki sene devam etti, yaşıtlarının çoğu evlendi bile, ama onun için bu çok erken idi, onun kafasında çok projeler vardı. Bizim Çocuk babasını razı etti, bazı genç yaşıtlarının peşine takılıp, 1971 yılının mart ayında Trene binip 48 saat yolculuktan sonra arkadaşları ile İzmit'e vardılar, yapacağı iş sayar satıcılık ona göre değildi, o bunu bildiği halde hep şunu düşünüyordu, bir büyük şehre gideyim orda mutlaka kendime göre bir düzen geliştiririm, çok çalışkan zeki ve kendine güveni var.

    Akşam arkadaşları hep günlük gördüklerini abarta abarta anlatırlar, ama o hep düşünür ben nasıl bir iş bulayım, arkadaşları hep kız kadından dem vururlardı, o hiç bu gibi şeylere kulak asmazdı.

     Sonunda bir dostu sayesinde, önce İstanbul sonra İzmit Yarımcada Tekfen adlı bir firmada gündüzün çalış akşam evine gel bir iş buldu, çalışmaya devam etti bu arada zaman hızla akıyor yaklaşık üç senesi İzmit, İstanbul o körfez bölgesinde geçti, 6 ay sonra askere gidecek onun kafasında askerden sonra tekrar köyüne yerleşmek vardı, büyük şehirde istediğini bulamadı, önüne koyduğu hedefi tutturamadı.

    Bizim çocuk artık delikanlıdır saç sakal gelişmiş, köyden gelme, medrese okuma, çok mütevazi bir hayat tarzı var, sonunda karar verir işten ayrılacak köyüne döner, köyünde azda olsa hazine arazileri var bir şeyler yapacak ama önce askerlik, tam ayrılacağı gün iş sahibi ona dediki bak bizim firma Elazığ Maden ilçesinin dağlık kesiminde Krom fabrikasını kuracak,  memleketine yakın son altı ayını ora değerlendir.

    Bizim çocuk direk kalkıp Madene oradan Fabrikanın olduğu Kef dağına gidip işe başlar, mevsim Sonbahar kış geldi karlar yağmaya başladı, bir yılbaşı gecesi her kes hayata yeni giren Tv'deki  programları seyrediyor, ama o hiç Tv sevmezdi, kafasında hep projeler çiziyor,Askerlik sonrasını düşünüyor.  O gece sabaha kadar kar yağdı, duracak diye beklerken on gün boyunca hiç durmadı, 65 kişi mahsur kaldılar, 60 Km'lik yolu yaya yol yürümekten başka seçenek yoktu,hepsi yola koyuldular, çoğu yoldaki köylerde kaldı, üçüncü gün bizim çocuk dahil 8 kişi sağ selim Madene vardılar. Tarih 1974 0çak ayı Askerliğe 45 gün var.