İmâm Şâfi’ye göre de şirkten sonra en büyük günah adam öldürmektir. İkinci hadisimizde ifade edildiğine göre, bir kul, adam öldürmediği müddetçe Allah’ın af ve merhametini ummaya devam edebilir. Yani bütün günahlar affedilir, ancak adam öldürmenin günahı söz konusu olduğunda orada biraz durmak îcâb eder. O konuda dikkatli olmak lâzımdır. Diğer taraftan, Allah’ın şirk hâriç bütün günahları affedeceğini bildiren âlimlerimiz, bu hadisin adam öldürmekten şiddetle sakındırmak gâyesine mâtûf olduğunu ifade ederler. Burada, “Cana kıymak”, günahının büyüklüğü sebebiyle affedilmesi çok zor bir suç olarak tanıtılmaktadır. İslâm nazarında bir kişiyi ihyâ etmek bütün insanlara hayat vermek gibi büyük ve ehemmiyetli bir hayır olarak telâkkî edilir. Bunun aksine bir kişiyi öldürmek de yine bütün insanları öldürmek kadar büyük bir günahtır. Diğer taraftan, bir mü’minin öldürülmesi, Allah katında, bütün dünyanın yok olmasından daha büyük bir mânâ ifade eder. Yani bütün dünyanın yok olması, Allah’a göre bir mü’minin dînî bir ceza olmaksızın öldürülmesinden daha hafiftir. KABİL’E YAZILAN GÜNAH Hz. Âdem’in oğlu Kâbil, hasedi sebebiyle nefsine uyarak kardeşi Hâbil’i öldürmüştü. Kardeşinin îkazlarına rağmen bunu yapması, onun Allah’ı unuttuğunu ve gafleti sebebiyle O’ndan korkmadığını gösteriyordu. Netîcede bir cinâyet işleyerek hem öldürdüğü kişinin hem de kendisinin günahlarını yüklenmiş, zâlimler sınıfına katılarak cehennem ehlinden olmuştu. Nefsine tâbî olarak işlediği bu büyük günah onu tam bir hüsrâna sürüklemişti. Nihâyet acziyetini ve hatâsını anlayarak büyük bir pişmanlık ateşiyle yanmaya başladı. Zira üstlendiği vebâl çok ağırdı. Nitekim Peygamber Efendimiz, ondan sonraki bütün öldürme hâdiselerinden Kâbil’e de bir misli günah yazılacağını haber vermiştir.  Çünkü bu kötü çığırı o açmıştır. Cenâb-ı Hak Kur’ân-ı Kerim’de bu kıssayı naklettikten sonra şöyle buyurur: “Kim, herhangi bir cana kıymayan veya yeryüzünde bozgunculuk çıkarmayan bir kimseyi öldürürse, bütün insanları öldürmüş, kim de bir kim-senin yaşamasına sebep olursa, bütün insanları ihyâ etmiş gibi olur.” (Mâide 5/32) Demek ki adam öldürmek, insanın hem maddî hem de mânevî âlemini perişân ederek, onu iki dünya bedbahtı yapmaktadır. İnsanı Allah’ın rahmetinden uzaklaştırıp, gazabına mâruz bırakmaktadır. Kaynak: Dr. Murat Kaya, Efendimiz’den Hayat Ölçüleri, Erkam Yayınları