14 Şubat, dünyanın birçok yerinde Sevgililer Günü olarak kutlanıyor. Kimileri bu özel günü gereksiz ya da kültürel olarak bize ait olmayan bir gelenek olarak görse de, aslında özel günlerin insanlar üzerindeki olumlu etkilerini göz ardı etmemek gerekir. Özel günler, insanlara moral ve motivasyon kazandırır. Sevgililer Günü de tam olarak böyle bir gün. Bu özel günde çiftler birbirine sevgisini hatırlatır, ilişkilerini tazeler, belki küslükleri sonlandırır. Ama en çok kim sevinir derseniz, elbette çiçekçiler! Çünkü çiçek, sevgiyi ifade etmenin en güzel yollarından biridir. Yakın olanlar elleriyle sunar, uzak olanlar ise kargo ile yollar ama sonuç değişmez: Sevgiler tazelenir, güven duygusu pekişir. Muhafazakâr kesimler Sevgililer Günü'ne mesafeli durur, çünkü kökeni Hristiyan dünyasında bir olaya dayanır. Ancak, sevdiklerimize çiçek almak, sevgimizi göstermek günah olabilir mi? Bu günü Anneler Günü veya Babalar Günü gibi düşünmek gerekir. Sonuçta amacımız, değer verdiğimiz insanlara sevgimizi ve saygımızı göstermek değil mi? Özellikle kadınlar, evliliklerini ve aşklarını canlı tutmak için çeşitli yollar dener. Doğum günleri, evlilik yıldönümleri, tatiller… Hepsi ilişkileri tazelemek için birer fırsat. Sevgililer Günü de bunlardan biri. Bir erkek için çiçek almak sıradan bir şey gibi görünebilir ama anlam bakımından çok kıymetlidir. Güzel bir çiçek, karşı tarafa "Sana değer veriyorum, seni seviyorum ve sadık kalacağım" mesajı verir. Bu duygu parayla ölçülemez. "Sevgililer Günü saçmalık" diyen birine dikkat etmek gerekir. Çünkü sevgiye, saygıya ve küçük jestlere önem vermeyen bir insanla uzun vadede mutlu olmak zor olabilir. Kadınların böyle erkekler hakkında iki kez düşünmesi gerekir. 14 Şubat geçti ama ben yine de herkesin Sevgililer Günü'nü kutluyorum. Sonuçta çiçekçi esnafının da motivasyona ihtiyacı var, değil mi? Hoşça kalın!