ÇAĞIN EĞİTİM MODELİ: UZAKTAN EĞİTİM (1)

Covid-19 salgının başlangıcından günümüze değin hayatımızda çoğu şey değişti. Sokağa çıkma yasakları, sosyal mesafenin korunması, temassızlık, kısıtlamalar, mekânların kapatılması, okullara ara verilmesi, uzaktan eğitim faaliyetleri, sportif faaliyetlere ara verilmesi, spor müsabakalarının seyirci faktöründen bağımsız devam etmesi gibi bir sürü önlemle beraber gündelik yaşantımızda alışılmışın dışına çıkmak zorunda kaldık.

Salgın, sosyal hayatın her safhasında kendisini hissettirirken sağlık ve ekonominin yanında eğitim de en çok etkilenen alanlardan biri oldu. Okulların kapatılmasından sonra uzaktan eğitime geçiş ile beraber eğitimdeki faaliyetlere devam edildi ama uzaktan eğitim ile ilgili tartışmalar, farklı değerlendirmeler yapılmaya devam ediyor. Aslına bakılırsa uzaktan eğitim veya açık öğretim bize yabancı değil. Uzaktan eğitim veren ya da açık öğretim veren birçok eğitim kurumu var. Çoğu kişi bu eğitim olanaklarından yararlanmıştır veya yararlanmaktadır. Kaldı ki alınan eğitim ve verilen diplomalar bir resmiyet çerçevesinde gerçekleşmekte ve örgün eğitimle denklik noktasında da bir farklılığı bulunmamaktadır. Hal böyle iken yapılan olumsuz değerlendirmelerin temelinde farklı etkenlerin olduğunu söylemekte fayda var.

Öncelikle eğitim faaliyetlerinin ekonomik boyutunu irdelemek gerekmektedir. Özellikle üniversite öğrencilerinin barınma ihtiyacının ekonomik boyutu, eğitim araç gereçlerinin temininden diğer alışverişlerine, ulaşımından oturdukları kafeye kadar ekonomik anlamda hareketliliği sağladıkları bir gerçektir. Bu yönde temellendirilerek yapılan itirazlar mevcut…

Başka bir etken, genç öğrencilerin pandemi sürecinde evde kalmaktan sıkılmış olmaları, üniversite ortamı vasıtasıyla sosyalleşme isteklerini gerçekleştirememeleridir. Çoğu öğrenci eve hapsoldukları inancını taşımaktadır. Başka bir ifadeyle gençlerin özgürlüklerine olan düşkünlükleri de bu etkenler arasında yer almaktadır.

Bir başka bakış açısı da, bu uygulamalarla öğrencinin konsantrasyonunun sağlanamayacağı, eğitimci ile öğrenci arasında olması gereken olağan diyaloğun kurulamayacağı ve bu sistemde eğitimin yeteri kadar fayda sağlamayacağı kuşkusudur. 

Belki daha farklı gerekçeler sunarak da uzaktan eğitim faaliyetleri ile ilgili olumsuz eleştirilerde bulunuluyor olabilir. Elbette ki, bu gerekçeler ve kuşkular yersizdir denemez, ancak olağanüstü bir durumdan da geçildiği unutulmamalıdır ve uygulamalar keyfidir denemez. Eleştirilerin haklı yanları vardır, yanlış yanları vardır. Zaten asıl konumuz da o değildir. Burada eğitim modellemesindeki faydanın değerlendirilmesi daha önemli olur. Uzaktan eğitim gibi çağdaş bir eğitim anlayışını gelecek yazımızda inceleyeceğiz. (Devamı Yarın)