Görme engeli 3 çocuk annesinin okuma azmi

Doğuştan görme bozukluğu olan Azize Dinç, 8 yaşında görme yetisini kaybetti. 14 yaşında ilkokula başlayan Dinç, eğitimini tamamladıktan sonra Engelli Kamu Personeli Seçme Sınavı’na (EKPSS) girip, memur oldu. Azize Dinç, daha sonra çevresindekilerin de yardımıyla hayali olan üniversiteyi kazanarak, Dicle Üniversitesi İletişim Fakültesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü’ne kayıt yaptırdı. Bu sene 2’nci sınıfa geçen 3 çocuk annesi Dinç, ara verdiği eğitim hayatına devam ettiğini ifade ederek, “Okul eğitimime geç kaldım, bunun farkındayım. Eğitim hayatıma 14 yaşında başladım. İlkokulu Diyarbakır’da 3’üncü sınıfa kadar okudum, sınıf kapanınca Ankara’ya gittim. İlköğretimi orada tamamladım. Daha sonra rehabilitasyon dersi aldım, liseye başladım. Babamın rahatsızlığından dolayı il dışı olduğum için üzülüyordu. Daha doğrusu eğitim hayatım, babam çok duygusal baktığından dolayı gecikti. Ben de bir anneyim, bazen çocuklarımıza duygusal yönden bakıyoruz. Bu da yanlış, gelecekleri için bazen mantığımızı kullanmalıyız. Ne kadar çocuğumuzu seversek, ne kadar onunla beraber yaşamak istersek, uzaklaşmak istemesek de bazen eğitim hayatı uzaklaştırıyor. Daha sonra liseyi açıktan okuyup bitirdim. İlk iş hayatıma Tarım İl Müdürlüğü’nde başladım. Mevsimlik işçiydim. İşten ayrıldıktan sonra sivil toplum kuruluşlarına katıldım. ‘Engellilere yararlı bir şeyler yapabilir miyiz’ veya ‘Bize ne gibi bir yararı olur’ diyerek sivil toplum örgütlerinde yöneticilik yaptım, beraber çalışmalar sürdürdük” dedi.

‘OKULA BASTONUMLA GELİYORUM, ZORLANDIĞIM YERDE YARDIM İSTİYORUM’

Diyarbakır Valiliği’nde personel olarak görev yaptığını belirten Dinç, “Bu sürede sınavları takip ettim. O süreçte de evlenmeye karar verdim. Eşimle tanışarak evlendim. 2012’de ilk EKPSS sınavına girdim ve orada başarılı oldum elhamdülillah. Tabii bir sene dershaneye giderek, çünkü emek vermeden bir şey kazanılmıyor. EKPSS’de 2 bin 216’ncı olmuştum. 2’nci atamada atandım. Üniversite sınavına birkaç defa girdim. Psikoloji istiyordum, gelmedi. Arkadaşlar ‘Çok çabacı, mücadelecisin, tekrar dene’ dedi. 2023’te bir karar aldım. 3 aylık çalışma sürecinde girdiğim sınavda Dicle Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım Bölümü’nü kazandım. Okula bastonumla geliyorum, zorlandığım yerde, yolda arkadaşlardan yardım istiyorum. Sağ olsun öğrenciler bu konuda çok duyarlı, onlar da gördüğü yerde yardım ediyor. Üniversite sınavına hazırlanırken genel kültür ve Türkçede çok zorlanmadım, beni kurtaran da onlardı. Telefonlarda artık sesli programlar var. Notları öyle çalışıyorum, arkadaşlar da gönderiyor veya gönüllü sesli okuyan öğrencilerimiz oluyor. Rahatım, bir zorluk yaşamıyorum. Yardımcı olan öğrenci arkadaşlarımıza ve hocalarımıza da çok teşekkür ediyorum. Sınıfımda şu an 2 tane daha görme engelli arkadaşım var. Okumanın, eğitimin yaşı yok. Kendi çabam ve mücadelemle gençlere örnek olmak istiyorum. Her şey vaktinde güzeldir diyoruz ama bazı gençler bu yıl kazanamadığında pes ediyor, pes edilmemesi gerekiyor. Ne olursa olsun hayatta mücadele ettikçe başarıyı kazanacağıma hep inanmışımdır. Buradan tüm engelli ailelerine seslenmek istiyorum, lütfen çocuklarımıza duygusal olarak bakmayalım, biraz da mantığımızı kullanalım çünkü her zaman anne baba başlarında olmuyor. Çocuklarımıza mücadeleyi ve çabayı öğretelim” diye konuştu.