DAHİ PORTRELER- 3 (YUNUS EMRE)

 Yunus Emre’nin yaşadığı dönem belli olsa da doğum yılları net değil, Anadolu sahasında yaşamış, Türk şair ve mutasavvıf 13. yüz yılın sonu ile 14. yüzyılın başlarında yaşamış Türkmen bir derviş olan Yunus Emre Anadolu da Türkçe halk şiirinin bir öncüsüdür, onun tarihi ve yaşamı hakkında çok kıt bilgiler mevcuttur, hatta birbirine zıt ve anlamsız olmakla birlikte birazda menkıbelere de karışmış.

   Yunus Emre hakkında biyografik bilgi veren velayetnameler ve manzum şiirler  dışında temel kaynak bulunmamaktadır.

   Yunus Emre Sivrihisar’a bağlı Sari köyde 1240 yılında doğduğunu ve 1320 yılında Mihalıççık Eskişehir de öldüğü  söylenmektedir. Şiirlerindeki bilgilerden evli ve İsmail adında bir oğlu olduğunu anlaşılmaktadır.

    Her ne kadar ümmi olduğu söylense de tasavvuf yoluna girmeden önce iyi bir medrese eğitimi almış olması olağandır, iyi derecede Farsça ve Arapça bilmektedir. Bazı beyitlerinden Maraş, Kayseri, Tebriz, Nahcivan, yukarı Azerbaycan, güneyde Bağdat ve Şam’ı dolaştığı anlaşılmaktadır.

   Yunus Emre Resmi yazışma ve edebiyat dilinin Farsça, ilmi eserlerin Arapça yazıldığı bir dönede yetişmiş, bu nedenden dolayı şiirlerine Türkçenin yanı sıra Farsça ve Arapçadan da kelimeler kullanılmıştır.

    Onun kullandığı dil 13. yüz yılda Anadolu sahasında oğuzların konuşup yazdığı yazı dilinin en önemli temsilcisidir.

    Şiirleri genelde hece veznine göre yazmış olan Yunus Emre, Kürt halk ozanı Fekiye Teyran’ın Türkçesidir denilebilir.

   1320 yılında 82 yaşında ölen Yunus Emre, mezar yeri  doğduğu Sarı köy’de söylense de bu kesin değildir.