İNSANIN ÜSTÜNLÜĞÜ (1)

Evrenin var olma gerçekliği karşısında insan sadece bir parça toprak ve bir damla sudan ibaret olduğundan hiçbir öneme sahip değildir.

Çünkü fiziki âlem ve muhteşem kâinat göz önüne getirildiğinde insan, varlığıyla okyanusta bir zerre kadar bile değer taşımıyor.

Yani koca âlem ve sınırsız kâinatta sadece yaşam şartlarını yerine getirmeye çalışan canlı bir organizma, o kadar!

Neden bu kibir?

Niçin bu hırs?

Daha da kötüsü bu nefret ve kin kime?

İnsanı farklı olmaya götüren şeyin mal veya servet gücü olduğunu zannedenler yanıldıklarını bilmiyorlar.

Sahip olunan para veya maddi güç diğerinden üstün olunduğunun, birilerinin efendi konumuna gelmesi hakkına sahip bulunduğunun işareti değil.

İnsanı diğer canlılardan farklı kılan şey beş duyu organı olan görme, işitme, tatma, koku alma ve sıcaklık/soğukluk hissetme yeteneği değil.

 Çünkü diğer canlı varlıklar da aynı yetenekleri üstün becerileriyle insandan çok daha mükemmel şekilde kullanabiliyor.

İnsana değer katan ve farklılık yaratan akıl potansiyelinin sahip olduğu düşünme yeteneği ve zihin faaliyetlerinin sağladığı irade gücüdür.

İlahi tabirle bir damla su ile hücre halinden organik bir yapıya dönüşmesinin bir takım hikmetler içerdiğini unutmanın hatasına düşen insanoğlu, önemli bir sınav verdiğini bilerek işiten/gören bir varlık bilincine büründürüldüğünü hatırlamalı.

İnsana gösterilen bir yol var. Yaratılışı itibariyle kendisine verilen donanımlara bağlı olarak takip etmesi gereken bir yol. Bu yol arınmışlık ve kötülükten uzak durmanın yoludur.

İlahi manada günahtan korunmanın ve haramdan saflığa geçmişliğin yoludur.

Kendisine gösterilen yolda atılan adımlarda insan ya itaat eden ve yolundaki çirkinlikleri aşmanın gayretiyle arınmanın başarısını yakalayan; Ya da kötüye/çirkinliğe bulaşma adına vefasızlık ve hırslara bürünmenin peşinde olacaktır.

İnsana sunulanimkân ve fırsatlar sadece ilahi varlık bilincinin yaşama aktarılmasıyla ilgilidir. Karşılık beklenmeyen bir amaç vardır.

Beklenen tek şey insanın kendi menfaatine yönelik kötülük/günahtan sakınmasıdır.