İYİ İLE KÖTÜ ARASINDA FARK VAR (2)

Erdem kavramının tarihin tüm dönemlerinde düşünürler ve filozoflar için olduğu kadar yönetim erkini elinde tutan siyasiler için de sık kullanılan bir ahlaki öğreti olduğu görülüyor.

 Özellikle felsefe okulu olarak bilinen ve Kıbrıslı Zenon’ un görüşleri ile temsil edilen Stoacılık ekolünde Erdem kavramı önemli bir yer edinmekte.

Dört dayanakla açıklanmaya çalışılan ve bu dört ilke ile öğreti haline getirilmek istenen erdem kavramının sosyal ve bireysel manada ağırlığı olduğu görülebiliyor.

Birinci erdem olarak Cesaret ilkesini insan için değer kabul eden anlayışın öne sürdüğü görüş de ölümün ve tehlikenin farkında olmak dışında her hangi bir şeyden çekinmenin yersiz olduğudur.

Cesareti vatandaşlık temeline oturtup, filozofları da cesaret timsali göstermeyi hedef edinmişlerdir.

İkinci erdem ilkesi Adalet kavramı olup, hak edene hak edilenin teslim edilmesini ifade eder.

Tarafsızlık, nezaket ve şefkat erdemlerinin adalet ile hayat bulması mümkündür.

Üçüncü erdem ilkesini Ölçülü Olmak diye belirleyen öğretinin vurguladığı nokta da kendini kontrol gücü, tutarlı olma, tutkuları ve ihtirasları denetleyebilme yeteneği olmakta.

Uyumlu olma, saflık, edepli tavır ve tutarlılık insan eylemlerinin belirlenmesinde ölçü olmaktadır.

Dördüncü erdem ilkesi de Bilgelik olarak belirleniyor.

Eylemlerde neyin yapılması gerektiği ile neyin yapılmaması gerektiğini belirleyen İyi ve Kötü olanı seçme yeteneğini bilgelik üzerine kurma söz konusudur.

 Bilgi sahibi olmaktan çok bilgi sahibi olarak yaşamak ve bilgiyi kullanarak hayatı şekillendirmek önemlidir.

Zamanımızın ve sosyal hayatımızın yaşam alanlarında ihtiyacı hissedilen unsurlar, aslında bu kavramların toplumsal dokuda edindiği yerler değil mi?

Bilgi sahibi olmak; Hayatı bilgi sahibi olarak sürdürürken Adalet ilkesini gözetmek; Bilgi sahibi olarak Adalet ilkesini gözeten insanın bireysel eylemlerinde Ölçülü Olması ve kötü olandan kaçınması; Hayat ve koşullar karşısında Cesaret göstermek erdemli olmanın ana ilkeleri olmakta