Doğa ve İnsan

Toplumsal yaşamında hepimiz birbirimizden sorumluyuz. Birbirimiz uyarmak insanı ve ilerlemenin en güzel davranışıdır.

Çevre bakımı o toplumun yaşadığı insanların kültürüyle endekslidir. O toplum bireyleri görsel yansımalarına önem veriyorlarsa; üst, baş genel fizik bakımı yaşadığı alana da yansır. Dikkat edin Ortadoğu kültüründen yola çıkarsak fiziki doğanın olumsuzluğu hariç mevcut olan yaşayış biçiminde  eğer yerler, mekânlar temiz değilse o coğrafyanın tabiattı da pek   bakımsız olur.  Güney Amerika coğrafyası içinde geçerli bu realite…

Yaşadığın mahallenin apartmandan tut müstakil evlere dek. Kapı açtığında yerler temiz değilse güne kirli bir ruh haliyle başlıyorsun. Bu olumsuz kültürün bireylerinde sorgulama yetisi yok ise mesele yoktur. Günlük yaşamının doğal akışında devam edecektir. Yok eğer hijyen kültürü olan kişi için, son derece günün ilk o anı için ruhu azap çemberindedir artık.

Yaşam seyrinde insan modelleri

-Neden elindeki izmariti yere attın?

( Pişkin bir yanıt) Ne olmuş küçük bir izmaritten ne olabilir ki? Zaten çöpçüler her gün bu alanı temizliyorlar

-İyi de temizliyorlar tamam da. Bu şehirde senin gibi binlerce kişi izmaritini yere atsa kaldırım ve caddelere dek ne kadar kötü bir görüntü olacağını düşünemiyor musun?

– Söylediklerimi anlamdın sanırım. Çöpçü diyorum çöpçü… GELİP TEMİZLİYOR. Sen kafanı takma böyle şeylere. Başka derdin mi yok sabah sabah ne bu gereksiz muhabbet…

– Ben anlıyorum da sen söylediklerimi anlamadın sanırım. Ya da anladın da işine gelmiyor. Bu yerlere izmarit ve çöpleri yere atmak hakkınız yok. Ne senin ne de senin gibi davranan şahsıların hiç hakkı yok. Uyarmama rağmen hala çöpçü gelip temizleyecek diyor. Peki, çöpçü gelinceye dek göz rahatsızlığı göz kirliliğine yaratığınız durumu göz ardı ediyorsun(uz)

– Bana bak sen çok oldun laftan anlamıyorsun. Git belanı başka yerde bul. Sabah sabah sana bulaşmayayım.

O esnada bu iki kişinin arasında geçen diyaloglara şahıt olan diğer 3.cü şahıs konuya müdahil olur.

• Bak arkadaş deminden beri ikinizde dinliyorum. Bu arkadaş ( Olumlu düşünen kişiyi kast ediyor) Yerden göğe haklı. Bu sokaklar, caddeler, kaldırımlar bizim. Günlük yaşamımız evden çok dışarda geçiyor. Kişi evinde ne ise dışarda da odur. Diyeceğim o ki (Olumsuz düşünen kişi birden sözü keser ve der ki)

-Yahu bir idiniz iki kişi oldunuz.  İstediğim gibi davranırım. Yeter artık başıma yaşam bekçisi kesildiniz.

3. ŞAHIS: Yok arkadaş yok. Senin bu tavrın hiç doğru değil. Toplumsal yaşamında hepimiz birbirimizden sorumluyuz. Birbirimiz uyarmak insanı ve ilerlemenin en güzel davranışıdır. Sen böyle olumsuz davranırsan çocuğunda seni örnek alıp bu sorun böyle devam edecektir. BU olumsuz durumunu tek değişimi söylenenini yerine getirmektir. Bu durum karşısında gurur yapmak daha da işi yokuşa sürecektir. Yap ve kurtul. Böyle olumlu davranırsan sen daha değerli olursun.

Olumsuz dam bir müddet düşündükten sonra. Yani bu izmariti yerden alırsam ikinizden kurtulacak mıyız? Diğer iki olumlu insan ise yanıt  verir. Yok öyle saygısız bir ifade bu. Kurtulmak ne? Seni doğru yola davet ediyoruz. Aklını var düşün diyoruz. Sen ise bu üst cahil cesaretinle.” Sizden kurtulacak mıyım?” demen. Daha da olumsuz hale getiriyorsun vaziyetti. Tıpkı o yerdeki izmarit gibi durumu o hale getirdin.

-Olumsuz dama: Tamam tamam aldım yerden izmariti yeter yeter….

Evet, toplumsal yaşamımızda kurgusal bir mevzuyu sizlerle paylaşmak istedim. Siz bu duruma yanı burada yaşanan olaya ne dediniz?