YAŞAT

Albert Camus “Önemli olan tek sorunun hayatın yaşamaya değer olup olmadığıdır.” der. 

Hayatı elinden alınmış biri için yaşamak aslında var olmamaktır. 

Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi 2.sınıf öğrencisi Enes Kara, Elazığ’da bir binanın 7.katından atlayarak yaşamına son verdi. Enes için çok şey söylenebilir ama artık o yok. Söylenenler onun varlığı için hiç bir şey ifade etmeyecek. Henüz hayata tutunma gayreti içindeki başka Enesleri konuşma vaktidir.

Yaşamın her alanında yasaklar, dayatmalar,acziyet yaratacak insanlar var. Toplumun büyük bir  kesimi aç bırakılıp şükür etmeye zorlanırken Saray Şürekası hala Enesleri namazda tutma peşinde. Kendi şaşalı hayatlarından sıyrılıp ülkem çocuklarının yaşadığı gerçeği görmemekte ısrar eden imamlar, imameler içlerini cihat naralarıyla soğuturkendin-vatan  kavramlarından beslenenler ülke çocuklarının geldiği durumu görmezden gelerek sevap işlemiş olacaklarına inanıyor olmalılar. Sanırım aynı tanrıya inanmıyoruz. 

Enes intihar etti. Bu derin öz saygı yitiminin sonucunda kendi yaşamını sona erdirmek dışında bir çözüm yolu bulamayanlariçin soralım bakalım Enes günahkar mı olacak şimdi?

Asıl günahkarlar kim?

Bu durumda, sınırda olan canlarımıza sesleniyorum:

Yaşayın!

Yaşayın ki o körpecik hayatlarınız ve hayallerinizin gücünü görsünler.

Vazgeçmeyin sakın!

 Asla yalnız değilsiniz.

Sadece biz sizi koruyamadık ve hepinizi düşürdükleri o koyu karanlık bizi görmenize engel oluyor.

O halde artık uyanma vaktidir; gün aydın!

Önce kör sağır vicdanları ateşe vereceğiz!

Sonra din, bayrak, ezan, vatan, gelenek, görenek diyerek hayatlarımızı çalanlara inat nefes alacağız!..

Hemen, şimdi, “Yaşadığını fark et”melisin!

Tanrılardan çalacak çok ateşimiz var!

Evlatlarımıza sahip çıkalım çünkü; gün Enes Kara!

“Önemli olan tek sorunun hayatın yaşamaya değer olup olmadığıdır” 

Yaşat!