KUTUPLAŞMA AİLENİN İÇİNE KADAR GİRDİ

Toplumun giderek kutuplaştığı ve özellikle siyaseten bir birini ötekileştirdiği bu dönemde ailenin içinde kardeşlere de yansıdı.

 Kimi dünya malı, kimi kibir, kimisi de ideolojik nedenlerle taraf olmuş durumdadır.

Kimse kimseyi dinlemez yanlışını bile doğru görür oldular.

Aynı anne ve babadan kardeşler evlenip evden ayrıldıktan sonra nedense kavga eder oldular.

Bu kavgada siyasi kavga oluyor. Her kes istediği partiye oy versin ama kardeş kardeştir.

Oy için kavgaya edilmez. Senin yapman gereken şayet kardeşinin yada ağabeyinin desteklediği partiyi benimsemiyorsan bunu ikna yolu ile anlatarak vazgeçirebilirsin kavga gürültü ve küslükle olmaz.

 Ayrı partileri destekleyen kardeşlerin yıllarca birbirlerinin yüzüne bakmadıklarını biliyoruz.

Nasıl bir ideolojidir halen anlamış değilim.

Seçime kadar kapı kapı dolaşır desteklediğin parti için oy toplarsın, seçimden kısa süre sonra istediğini alamayınca parti ile bağını kesersin ama halen kardeşinle barışmazsın.

Seçim demokrasinin ta kendisidir. Herkes istediği partiye oyunu verir ama sandıktan sonra kardeşçe hayatına devam etmelidir.

Küslükle partizancılıkla kardeş kardeşten ayrılır.

Tüm bunların sebebi çıkar ve bencillikten başka bir şey değildir.

Ülkeyi, aileyi düşüneceğine cebi düşünür olmuşuz. Nereden asıl daha fazla mal edinirimin derdindeyiz.  İşte bu, kavga ayrılık ve aileyi parçalayan tek sebeptir.

Nerden bakarsanız bakın tüm bu sorunlar boşanmalar dahil maddiyattan geçiyor.

 Parası olan parasına para katmak için çapalar şükürsüz kalır. Parası olmayanda ailesini çocuklarını geçindirmek için çıkarının peşine düşer ve para kazandığı yolun iyi olmadığını bile bile devam eder.

Ama hepimiz biliyoruz ki ne kadar kazanırsanız kazanın şükürsüz kaldığınız, kalp kırdığınız ve küs kaldığınız zaman ahrette vebali de olur.

Onun için kardeşçe kalp kırmadan biri birimizi ötekileştirmeden hayatlarımızı sürdürelim.