EĞİTİM ZORUNLULUĞU-2

Ferdin eğitim sürecinin toplumsal hayatla uyumluluğu konusunda aksaklıklar ve engellemeler meydana gelmesi kişilik yapısı, zekâ seviyesi, karakteri, algılama gücü, kültür anlayışı ve inanç sisteminin farklı olmasından kaynaklanan etmenlerle ilgilidir. Çünkü insan, fiziki yapı ve organlar sisteminden oluşan maddi bir boyuta sahiptir.

Ayrıca iç dünyası ve düşünsel dünyası ile psiko-sosyal bir varlıktır. Bu iki boyuta ek olarak sosyo-kültürel bir dünyanın etmenleri olarak aile, grup, eğitim, iş, spor gibi topluluk eylemini ifade eden bir çevresel etmenler zincirine sahiptir.

İnsanı “Biyolojik, Psikolojik ve sosyo-kültürel olarak varlığını sürdüren canlı bir organizma” şeklinde tarif etmek doğru bir tanımlama olmakla beraber, Eğitim olgusunun doğumundan ölümüne kadar her dönemin ve gelişim evresinin gerçekliği olarak canlılık kazandığını görebilmekteyiz.

İnsan, bedensel özellikleri ve fiziki-organik yapısıyla sistematik bir işleyiş mekanizmasının yeterliliğini edinen varlıktır. Duygu, düşünce, heyecan, inanç, zekâ, dürtüler gibi psikolojik dünyasının edinimlerini sürdürme amacını hayata aktaran bir gerçekliktir.

Çevre elemanları, birlikte yaşanan fertler, grup birliktelikleri, ihtiyaçları giderme ortamları ve toplumsal oluşumun tüm alanları itibariyle sosyal bir varlık niteliğiyle ilişkiler ağının gereklerini yerine getirme hedefi gözetir.

Kültürel kalıplar şeklinde göze çarpan yaşam tarzı ile ilgili giyim-kuşam, yemek, konuşma, dini hassasiyet, etnik özellikler, yaşanan mekânlar itibariyle de belirli değerleri özümsemenin gayretini göstermektedir.

Eğitiminin ve sosyal gelişiminin devamı noktasında gerekli edinimler ailede başlamakla beraber, okul çatısının varlığıyla anlam kazanmaya devam etmektedir. Ayrıca ahlaki değerleri edinip, iyi ile kötü arasında bireyler arası denge halinin sağlanması için eylem tarzları belirlemenin çabalarını gösterir.

Özellikle ahlaki değerlerin, gerek birey gerekse toplum bütünlüğünde yarattığı etki itibariyle öğrenilen ilkeler açısından eğitimle alakalı birçok bağlantılı noktası vardır.

Eğitimli insanların değerlere sahip çıkma anlayışının yüksek derecede olduğu tartışılsa da bilinen durum, eğitim olgusunun davranışların olumlu olmasında ağırlıklı yönlendirme gücünün olduğudur.

Eğitim, insan kalitesini yükseltme özelliğine sahiptir.

Olumlu davranışların sergilenmesinde eğitimin yönlendirici misyonu, ferdin sorunlarına çözüm bulmayı sağlayan etmenleri sağlamaktadır. Okul ortamının ve eğitim kadrosunun ilkesel hedefler uğrunda yapısal dönüşümler yaratarak insan kalitesinin donanımsal içeriklerini kazandırma noktasında gayret göstereceğini söylemenin rahatlığını duyumsamak gerekiyor.

Öğrenci için zihinsel ve bedensel gelişim evrelerini kazanacak gelişim modellerini ortaya koymak, kariyer ve meslek edinimi konusunda kişisel donanımlarıyla yaşadığı zamana ve mekâna sahiplenmeyi ilke edinen insan kalitesini yakalamak temel hedef olmalıdır.

Önemli olan diğer bir nokta da insan hayatının ileri dönemlerinde alınan eğitim temelinin sağladığı ileri görüşlülük, zihinsel gelişim ve mesleki edinimlerle sosyal hayatını yaşam alanlarında sürdürme kolaylığı oluşturmasıdır. Mesleki uzmanlaşma, sosyal gelişim, zihinsel donanım, psikolojik uyum, insan faktörü ile iletişim gibi alanların yaşanmasında sağladığı katkılar yüksek oranlarda.

Eğitimin okul çatısı altında olan öğretim alanı kadar okul sonrası kişi için yeni şeylerin edinilmesinde devam eden bir sürekli devam etme özelliği de var. Yaşamın sonuna kadar insan için yeni eğitim unsurlarının bitmediği ortada.