EĞİTİM ZORUNLULUĞU-1

Sorumluluk bilinci bir gereklilik; Hizmet aşkı gelecek kuşakların ellerimize teslim edilen kaderi; Varlığımız ise yaşadığımız anın, coğrafyanın ve insanımızın teminatı olmanın kaçınılmaz bir sonucudur.

Yaşam alanlarının en dinamik noktası ve merkezi “Eğitim” olgusu olmakla birlikte, eğitim elemanlarının önde gelen görev bilinci de insanın eğitiminin ve sağlanması gereken katkıların yüksekliği olmalıdır.

Gelişim evreleri insan hayatında dönemsel özellikler gösterse de her yaşın ve sürecin edinilmesi gereken kazanımları vardır. Önemli olan eğitim olgusunun bilgi ve eylemsel edinimlerinin toplumsal iyiden yana baskınlık göstermesidir. İstendik davranış ve eylem tarzlarının zihinsel ve bedensel gelişim aşamalarında insan için bir zorunluluk olduğu unutulmadan, eğitim ortamlarının zenginliğini sağlamanın girişimlerini canlı tutmak gerekiyor.

İşimiz eğitim ve insan merkezli gelişlim evreleri olduğundan, okul ortamında farkındalık yakalamanın uğraşlarını canlı tutmanın gayretlerini ön plana almak lazım.

Okul ve eğitim ortamı olarak yaşam alanlarımızın ana aktörü olan eğitimcilerin ilkesel amaçlar ve hedefler uğruna göstereceği çabalar, insan hayatının kalitesini artırmanın birer donanımı olmaya yarayacaktır.

Çağımız, insanlık tarihinin güç elde etme hedefinde, ulaşılacak sınırın son aşamasını yakalamış durumda. Çağımız ve İnsanlık, Güç olgusunun (bilgi ve teknolojinin) en sınırsız haline ulaşmanın zaferini duyumsuyor. Elde edilen Güç olgusunun temelinde insan aklı ve zekâsı, ulaşılan bilimsel seviye, teknolojik çalışmaların önümüze serdiği araç ve aletlerin sağladığı dinamikler yer almakta.

Eğitim olgusu, toplumsal yapının birey-grup bilincinde sosyalleşme sürecini sağlama amacı güden bir dönemsel uygulamayı ifade etmekle birlikte; Davranışta, eylemlerde, zihinsel işleyişte istendik yansımalar oluşturması beklenen kavramsal bir içeriğe sahiptir.

Eğitim sınırsızdır ve insanın doğumundan, ölümüne kadar gelişim evrelerine göre programlanan özelliğiyle donanımsal bir yapıyı özünde barındırır.

Eğitim, bireyin zihinsel gelişimini, biyolojik ve organik gelişimini, toplumsal yaşam tarzlarını, ihtiyaçlarını giderme yollarını, diğeri ile ilişkiler ağı kurma biçimlerini; Aile, iş, okul, meslek, spor gibi gruplara katılma, toplumsal bilinçle hareket etme yöntem ve tekniklerini insana yükleyen uzun dönemli bir olgusal gerçekliktir.

Eğitim olgusunun merkezini oluşturan birey (fert) için toplumsal hayat, örgütlü yapısı ve yaşam alanlarıyla donanımsal bir döngüye sahiptir.

İnsan, sosyal bir varlık olarak bireysel hayat sürecinin yanında grup bilinci ve toplumsal birliktelik inancıyla yalnız başına değil, topluluk halinde yaşam alanlarını diğer bireylerle paylaşım ihtiyacı hisseden canlı bir organizmadır.

Birey yaşamı, sosyalleşme sürecinin kazanımlarını donanım olarak edinirken, en önemli süreç ve kaynak eğitim olgusu olmaktadır. Eğitim, insan davranışlarında istendik eylem tarzları edinme sürecinin ifadesi olmakla birlikte, yaşam alanlarının diğer unsurları olan manevi ihtiyaçların da (ahlaki davranışlar, geleneksel kurallar, dini anlayışlar, toplumsal kültür kalıpları gibi) giderilmesinde öncülük yapan unsurları uyumlu hale getirmenin çabalarını da sürece dâhil etmenin gayretlerini göstermeyi hedef edinir.