BİR EYYUBİ  KAHRAMANININ HİKAYESİ: 3

0

BEĞENDİM

Haber: M.Sait Temel

0

Eyyubi’n küçük oğlu Yusuf durumunu anlatırken diyor ki evimiz Dicle kenarında idi, babam evde olmadığı için  dört beş yaşına kadar babamı hiç görmemiştim, annem çok güzel hem de çok çalışkan bir kadın idi, bahçemizi gül bahçesine göndermişti.

Bir gün askeri elbiseli görkemli bir adam evimize geldi, ben ondan korktum, Annemin arkasına sığındım,  ama o anneme sarıldı ve bir çocuk gibi ağlıyordu, o benim Babam Eyüp idi, son beş senedir savaşlardan fırsat bulup eve hiç gelmemişti, üstüne üstlük başka bir kadınla da evlenmişti, bunun için Annemin günlünü almaya çalışıyordu.

    Babam sonra hepimizi aldı oradan Balbeke sonra Şama yerleştik, artık Babam Emniyet Müdürü Şam valisi gibi görevlerdedir amcam Şergo Halep’te o hep asker idi.

   Eyüp çocuklarını hepsini asker yapıp Zengi devletinin hizmetine koyar, oğlu Yusuf’u da medreseye gönderir onu okutmak bir din alimi yapmak ister, Yusuf orda büyür bir delikanlı çağına gelir o güne kadar pek silahla uğraşmaz, ama vaktaki Haçlılar Şama saldırır büyük savaş olur ve kardeşi Turan şah peşinde iki yetin ve dul genç bir kadın bırakarak şehit düşer. Eyüp buna çok üzülür, günlerce ağıt yakar, babası Yusuf’u da orduya çeker, bu arada Nureddin Zengi Yusuf’u çok sever, onu hiç yanından ayırmaz, ve ona Selahaddin ismini takarlar, artık Selahaddin 20 li yaşlarda genç bir kişidir, ve o bir askerdir Amcası Şergo’nun yanındadır.

   Tarih 1160 li yıllardır, Bağdat ta Abbasi halifesi her zaman yerini ve gücünü artırmak ister, Zengi devleti de boş durmaz oda devletinin sınırlarını hep genişletmek ister, Nureddinin Bağdada hakim olmak istemesi de sır değildi, bunun için Bağdat Halifesi ve Zengilerin arası hiç iyi olmadı, yıldızları hiç barışmadı.