KÜRESELLEŞME SORUNU (4)

1

BEĞENDİM

Haber: Cengiz Haşimoğlu

0

Bireysel özel alanlar gibi ulusal güvenlik gibi alanlarda yapılacak teknolojik bilgi edinme girişim veya faaliyetleri her türlü özgürlüğü yok edeceği gibi hukuk dışı müdahaleleri, terörist girişimleri de hayata geçirecek koşulları sağlama riskine sahip.

Ekonomik krizler ve uluslararası ticaret hayatının öne çıkan sorunları yine küresel meseleler konusunda sorun yaratan başka bir başlık. Ülkelerin yerel güç ve sermayelerini kullanmamaları ya da kullanmasına engel olunmasıyla ortaya çıkan krizler üretim mekanizmalarının yok olmasına zemin hazırlamakta.

Asla söylem olarak vazgeçilmemesi gereken bir konu var: Yerel imkânlar ve ülke içi girişim/projelerle “Ülke Sermayesi” ni “Güç” e dönüştürmek. Yani Tarım, Hayvancılık, Hava ulaşımı, Kara Ulaşım ve ticareti, Deniz Gücü, Kıtalararası jeopolitik konumun avantajları gibi ana başlıklar altında toplanan alanlarda üretimi sağlayacak temelleri atmanın gayretini göstermek.

Bunun için uzmanların yaptığı tespiti dile getirmek gerekiyor: Teknolojiye açık olma, Girişimcilik ruhunu ön planda tutma ve iyi yetişmiş insan kaynağı sağlamak…

“Kendi kendine yetmek” ilkesinin şiar edinilmesi gereken bir çağın ve dönemin yokluk sınırlarında yerel sermaye ve yerel güçlerinden uzaklaşmanın yanlışlığını sorgulamanın vaktidir. Krizler ve yaşanan müdahaleler Sermaye ve Güç’ ü tekelleştirme yoluyla elinde tutma amacı ile hareket eden 5-6 ülke/devletin iradesine teslim edilmemeli.

Günümüz dünyasında Birlik/Topluluk ve değişik antlaşmalarla bir araya gelerek hâkimiyet ve sürdürülebilirlilik ilkeleriyle Para’ yı kontrol etme amacıyla hareket eden sistemsel döngünün bizi bağlamadığını kabul etmek lazım.

Ömrünü tamamlaması gereken günümüz topluluklarının ve birliklerin (NATO, BM, Güvenlik Konseyi, Dünya Bankası, IMF) diğer göz ardı edilen ülkelerle beraber toplanma zorunluluğuyla küresel meselelere çözüm üretmesi gerekiyor. Yüzyılımızda topluluklar ve birlikler bazı ülkelerin tahakkümü veya baskınlığıyla alınan kararların uygulanmasına yönelen çalışma programları düzenliyor.

Olması gereken ilke eşitlik prensibi itibariyle tüm ülkelerin/devletlerin ortak paydalarda faydalanabileceği uluslararası bir platformun paylaşılması olmalıdır. Günümüz topluluk ve birlikleri ömürlerini tamamlamış gibi görünüyor.

Gelecek kuşaklara güzel bir dünya bırakma düşüncesini bir tarafa bırakalım da önce kendi yaşadığımız zamanın hayat koşullarını düzeltmeye çalışalım. Zaten kendi zamanımızın dünyasını olumlu temellere oturtmakla gelecek kuşaklara toz/pembe bir gelecek armağan edilecektir.

İnsan haklarına sahip çıkan ve hakkını yaşama fırsatı bulan bir dünya düzeni zor değil aslında. Savaşların ortaya çıkmadığı, çatışmaların insan kitlelerini yok etmediği, her türlü dışlayıcı unsurun tetiklediği katliam ve ölümlerin sebep olduğu gözyaşlarını sonlandıran tedbirlerin alındığı bir dünyaya hasret olduğumuz kesin.

Özellikle açlık ve yoksulluk itibariyle çekilen kitlesel sorunların ortadan kalmasında küresel meseleler başlıklarını masanın üzerinde paylaşmayı becerecek bir ortak hareket eylemi belirlemenin zamanıdır.