Duyarlılık

Hızla gelişen ve büyüyen Batman’da her türden her dinden insanlar barınıyor.

1990’lı yıllarda insanların birbirlerine karşı hoşgörüleri bitti.

Yeni nesil gençliğimiz bırakın insanlar neredeyse bir çoğu anne babasını bile umursamaz oldu.

Sokakta yürürken bile kimseye çarpmamak için diken üstünde yürüyoruz.

Araç kullananları düşünemiyorum. Kimse kimseye yol vermiyor.

Kimse kimseye saygı göstermiyor.

Işıkların olmadığı üçyol yada dört yollarda yayalar dakikalarca araçların kendilerine yol vermeyi bekliyor yada tehlikeyi göze alıp araçların içinde dalmak zorunda kalıyor.

Buna rağmen bazı sürücüler yayaya bağırarak ‘neden yola atlıyorsun, yol hakkı benim ” diye bağırıyor.

Bir çok şehirde şahit olduğumuz trafik sorunu Batman’da çok daha fazla Batman’ın en büyük özelliği de kimsenin kimseye saygısı yok.

Dijitalleşme bizi birbirimizden uzaklaştırdı. Varsa yoksa sosyal medya.

Kimse komşusunu tanımaz, sokakta geçen kağıt toplayıcısına dikkat etmez, kardeşinin sorunuyla bile ilgilenmez oluk. Neden böyle bir nesil yetişti dersiniz.

Bence en büyük nedeni anne ve babalar.

Anne ve babalar çocuklarını içeride büyütür oldu.

Verirler ellerine telefon yada tablet gözümün önünden ayrılmasın der.

Bu çocuk biraz büyüdükten sonra dışarıda hatta oturduğu binada bile arkadaşı olmaz ve çevresine yabancı gözlerle bakar.

Bu çocuk hep tereddütlü olur.

İnsanların içine çıktığında da kendisine yapılan en ufak bir  olumsuzluğu yanlış anlar ve karşısındakine diklenir hatta kavgaya tutuşur.

Ebeveynlerin çocukları bu şekilde büyütmesi çok ama çok yanlış.

Çocuğunuzla ilgileneceksiniz arkadaşlarını öğreneceksiniz  ve sokaktaki tehlikeleri anlatacaksınız ama, başkalarına karşı da hoşgörüyü öğreteceksiniz.

Çocuğu bu şekilde büyütürseniz zaten paylaşımcı duyarlı ve hoşgörülü bir genç olarak karşımıza çıkar.