Halkların Kardeşliği

Bazı söylemler doğru olsa da, fakat gelenek gereği bazı kesimlerin sloganı halini alır, bir Komünist  kendi fikirdaşına yoldaş diye hitap eder, normalde yoldaş kelimesi beraber yolculuk yapanların genel bir tabiridir, ama zaman içinde bu laf Komünistlerin sloganı halini almış, bir çok kesim bu kelimeyi kullanmaktan kaçınır.

Bu söylemlerden biride bugün daha çok sol görüşlü kişilerin söylemi halini almış olan “Halkların Kardeşliği” cümlesidir, normalde milletlerin kardeşliğinden dem vuran bu cümle, geneldir ve kapsayıcıdır, İslam Kardeşliğin aksine  inanca bakmadan geliştirilen bir kavramdır. Hem burada hem İslam’da kardeşliği deyince  ana baba bir olmak anlamında değildir, bu dostluğun hoş görüşün bir ifadesidir, tabii ki dürüstçe uygulanırsa.

Özünde adalet olsun, insanlık olsun, Kardeşlik olsun, Dostluk olsun, her ne olursa olsun mühim ve can alıcı nokta ihlas sahibi olmaktır. Bugün dünyanın düzeni bozan egoistliktir, yayılmacılıktır, çekememezliktir, kardeşlik bunların karşısında, kişisel çıkar, siyasi çıkar, insan korkusunu bir tarafa bırakıp bunun karşısında dik durmaktır,  aksi halde tüm sloganlar gibi Halkların Kardeşliği de kağıt üstünde ve dillerden olacaktır, kimseyi mutlu etmeyecektir. Bu gibi söylemlerden bir şey çıkmayacağı açıktır.

Kardeşlik denen şey dürüstçe uygulanırsa, mutluluk, refah, hoşgörü getirir, aksi dram ve gözyaşıdır. Gerçeği şudur dünyayı cennete ve cehenneme çevirmek insan denen mahlukun elindedir

Bir önceki yazımda İslam Kardeşliğini dillendirenlerin durumunu ve nasıl iki arada bir derede kaldıkları değinmiştim. Zaman ve olaylar bize göstermiş ki, hukuk denen şey Kardeşlik denen şey hep iki yüzlü olmuştur.