SELAMSIZ KOMŞULUK

Yıllar ilerledikçe dijitalleşiyor beyin hücrelerimiz insanlık karşısında küçülüyor.

Menfaat dünyasında yaşama tutunamayanlar yalnızlaşıyor tek tek yok oluyor.

Karşılıklı Allah'ın selamın bile bir birimizden esirger oldu.

Komşu komşuyu sormaz, ne halde olduğunu bilmez ya da bilmek istemez selam verdiğinde cebinden parası eksilik korkusuyla Allah'ın selamını duymak istemez.

Daha önce bu büyük şehirlerde ya da kentlerde olan bir tavırdı.

Şimdi kasaba ve köylerde yaşayan birçok insan da aynı şeyi yapıyor.

Menfaat dünyasında kardeş kardeşi iki karış toprak için öldürüyor.

Kim daha çok kazanırsa ayakta kalacağını düşünüyor.

Şatafatlı hayat süreyim derken ahretini kaybeden insanlar çoğalıyor.

Önceleri sosyalleşme derken biz yardımlaşmayı anlardık.

Yardımlaşma ile ki birilerine para ya da yemek vermek değildir.

Allah'ın selamını bile versen hal hatırını bile sorsan karşındakini mutlu eder bir nebze yardım etmiş olursun.

Bunu kaybedeli yıllar oldu. Dijitalleşen dünyada kuzenler bile bir birine yabancılaştı.

Kimse kimseyi tanımaz iki yabancı gibi davranıyorlar.

Bu böyle devam edecek mi bilmem ama bu yaptığımız insanlık adına utanç verici bir durum olduğunu ancak ahrette görürüz.

İşin özü şudur ki, Allah korkusu olan bir insan duyarlı yardımsever ve tanımadığı insana bile selam vermeden geçmeyendir.

Menfaat beklemeden sohbet etmek, menfaat beklemeden Allah’ın selamını verip almak kadar güzel bir şey yoktur.

Denemenizi tavsiye ederim bunu yaptığınız zaman inanın ruhen de kendinizi çok iyi hissedeceksiniz.