Anne ve babaların en büyük sorunu çocuklarını en iyi ve sağlam bir şekilde yetiştirmektir. Ben bir baba olarak sağlam çocuk nasıl yetiştirildiğini psikologların yazılarını okuyarak takip ederek öğrenmeye çalıştım. Her anne ve babanın çocuğu için bunu yapmasını tavsiye ederim. Özellikle annelerin bunu daha çok araştırması ve uygulaması gerekir çünkü anne babadan daha çok çocukla zaman geçiriyor. Üsküdar Üniversitesi Npistanbul Beyin Hastanesi Uzman Klinik Psikolog Çiğdem Demirsoy'un yazısından alıntı yapmak istiyorum. Çünkü Çiğden hanım konuyu o kadar açıklayıcı anlatmış ki, her annenin yapabileceği ve çocuğunu sağlam yetiştirebileceğini anlatıyor. Anne ile çocuk arasındaki ilişkinin çocuğun gelişiminde çok önemli etkileri olduğunu söylüyor Çiğdem hanım. Anneliğin çok kutsal olduğunu ve annenin çocuğun hayatındaki en önemli unsur olduğunu belirten Çiğdem hanım, konuyu şöyle anlatıyor. Baba koruyucudur, sınır çizen otorite olarak varken anne sevgi objesi, çocuğun olumlu davranışlarını geliştirir. Çocuğun yetiştirilmesinde annenin rolü çok önemli. Annenin olmadığı durumlarda çocuğa birinci derece bakım veren kişinin çocukla sağlıklı iletişimi de çok önemli. Henüz kesin kanıtlanmasa da çocuk ve anne bağı hamilelik döneminde başlıyor. Anne-çocuk ilişkisinin sağlıklı olması için annenin ilgi ve korumayı sürekli, tutarlı ve dengeli bir şekilde vermesinin önemi çok büyük. Annenin ilgi ve korumayı, sürekli ve tutarlı bir şekilde vermesinin çocuğun kişiliğini etkiliyor. Bu şekilde bakılan çocuklar hayatta daha sağlam oluyor. Ne çok fazla ne çok az koruma oluyorsa, çocuğun ihtiyaçlarına anne duyarlılıkta ve yeteri kadar ilgi veriyorsa psikolojik sağlamlığını önemli ölçüde etkiliyor. Her sorumluluğu anne üzerine alır ve çocuğun yerine yaparsa çocuk sorumluluk almadan büyür. Anne, aşırı korumacıysa çocuğun sorun çözme becerisi gelişmez. Bu sağlıklı olmaz ve bağımlılık olur. Çocuk sağlıklı sınırlarla büyütülmeli aşırılıktan kaçınılmalı. Belki küçük yaşlarda birtakım tehlikelerden koruma olabilir ama ergenlik döneminde önceden kurulan bağ bir miktar zayıflayabilir. Bu normaldir. Çatışmalar başlayabilir çünkü çocuk daha bağımsız olmak ister. Buna hazırlıklı olmak ve izin vermek gerekir ki çatışma olmasın. İnsanın gelişim evrelerini bilip buna göre iletişim kurmalıyız.
